η εφσυν αριστερη εφημεριδα λεμε τωρα βγαζει εξωφυλλο ισαξιο σε αισθητικη και κουλτουρα προπαγανδας με αυτο της σπορντεη για το «αγεννητο παιδι» και παιρνει σαφη θεση σε ενα θεμα που θα οφειλε υπο αλλες συνθηκες (η αριστερα λεμε τωρα) να το ψαξει με ερευνα, να διαφωτισει, να ενημερωσει, να απαιτησει δημοκρατικο διαλογο και οχι κραυγες στη βαση του προσωπικου δραματος του καθενος/μιας. πολιτικη δεν γινεται με «τραυμα». το τρισελιδο που ακολουθει ειναι δυο σελιδες αντα ψαρα και γνωμες γυναικων και οργανωσεων, η αλλη γνωμη ενα μονοστηλο και ενας ψυχολογος που μαλλον λεει το αυτονοητο (λογω εμπειριας επαγγελματικης φανταζομαι - τι εχουν δει τα ματια του) οτι στην ελλαδα λειπει η «κουλτουρα του χωρισμου», της όποιας συνεργασιας δλδ στη βαση μιας διαφορας. και ετσι κλεινει το θεμα θεαματικα, ψηφοθηρικα, σαφως αντιπολιτευτικα, το δημοκρατικο ματσακι εληξε για τους αριστερους λοιπον σχεδον απο τα αποδυτηρια, και παντα με θαψιμο της πολιτικης για αλλη μια φορα στη γωνια.