https://www.ert.gr/arxeio-afierwmata/iannis-xenakis-4-fevroyarioy-2001/?fbclid=IwAR0RtJEe5SjkUEilNzoFVw4Syttv3K6JD8j_v5l_JuRQc2tFew73zhf0Ybw 4’:36’’-7’:45’’ Όταν φύγανε οι Γερμανοί και ήρθανε οι Άγγλοι που τους δεχτήκαμε με ανοιχτές αγκάλες, και αυτοί ζητήσανε την κατάθεση των όπλων των ανταρτών οι οποίοι αρνηθήκανε, αρνηθήκανε χωρίς να αρνηθούν, και από εκεί, ή μάλλον από πριν απ το Λίβανο, αρχίζει μία πολιτική μη οξυδερκής του κουμουνιστικού κόμματος. Ενώ η Ελλάδα μαζί με το Ε. Α. Μ. είχε φτάσει τουλάχιστον τα 70% ομοφωνίας, μια νέα δημιουργία σε όλους τους τομείς, άρχισε να ξεπέφτει, και σιγά σιγά όλα αυτά λασπωθήκανε και χαλάσανε. Χαλάσανε και η μεταπολεμική Ελλάδα μέχρι το 74 είναι μία τέτοια συνέχεια που αρχίζει απ τον Μεταξά, ας μην πάμε και πιο πέρα, δηλαδή τη δικτατορία του μεταξά και συνεχίστηκε μέχρι την τελευταία δικτατορία των συνταγματαρχέων, που ήσανε κι αυτοί άνθρωποι της κατοχής, δηλαδή ήσανε συνεργάτες των Γερμανών. Δηλαδή βλέπουμε ότι στην Ελλάδα η φίμωση της Δημοκρατίας ήτανε μια συστηματική πράξη. και από τους Έλληνες και από τους ξένους. Δεν είναι μόνο οι ξένοι δηλαδή που ήθελαν να αποικ[οι]οποιήσουνε την Ελλάδα κα’ι οι έλληνες αισθανόντουσαν άποικοι, αποικισμένοι. Φαίνεται ίσως αυτά είναι τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας και τεκμήριο σ’ αυτό είναι ότι δεν μπορεί ακόμα, τώρα ίσως πολύ καλύτερα αλλά μέχρι τελευταία, να δοιηκηθεί η Ελλάδα από τους ίδιους τους έλληνες. Χάσανε δηλαδή απ το Βυζάντιο και πέρα αυτή την ωριμότητα της πολιτικής σκέψεως και δοιηκήσεως. λοιπόν αυτά όλα ήσανε, ανακατεμένα με ιδεολογίες, όπως έλεγα και πριν για μια καλύτερη κοινωνία. Εγώ ζούσα εκείνη την εποχή πραγματικά βουτηγμένος στην αρχαιότητα και στην πολιτική τη δράση ταυτόχρονα μαζί, και στις επιστήμες γιατί μ’ ενδιαφέρανε. Δηλαδή ζούσα έναν κόσμο ο οποίος ήτανε δημιούργημα δικό μου. Γιατί; Διότι αυτά που έβλεπα έξω δε μ’ ενδιαφέραν δεν με τραβούσαν καθόλου. Και γι αυτό άλλωστε και έσκυψα στην αρχαιότητα διότι με τραβούσε πάρα πολύ αυτή η πολλαπλή έντεχνη σκέψη. Και στη φιλοσοφία και στις επιστήμες και στην τέχνη την ίδια και στην αρχιτεκτονική. Ήτανε το κλίμα το δικό μου και η πολιτική μου δράση αποσκοπούσε να δημιουργήσει στην Ελλάδα πάλι μια τέτοια κατάσταση ακμής και όχι υποτέλειας σε όλα σχεδόν, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Αυτή ήτανε… ώσπου αποφάσισα να παρατήσω την πολιτική, και όταν πήγα στη Γαλλία μπορούσα ακόμα να είχα πάει στις ανατολικές δημοκρατίες όπως τόσοι άλλοι σύντροφοι που μπόρεσαν να φύγουνε, δε λέω γι αυτούς τους πολλούς που σκοτωθήκανε θύματα του αγώνος, αλλά έμεινα. Αποφάσισα να μείνω"