το σκηνικο λιγναδη η εξιστορηση του θυματος και η σκηνοθεσια αυτης νομιζω εκτος των αλλων ηταν αποκαλυπτικη σε σχεση με το πως λειτουργει αυτο που λεμε «εξουσια» ως σχημα σχεσεων και πολιτικης ο λιγναδης η εξουσια (ο βιαστης) δεν υποδεχεται ο ιδιος στην πορτα το μελλοντικο «θυμα», αυτος (η εξουσια) κανει μπανιο και καλλωπισμο. στην πορτα βγαινει ενας ηδη βιασθεντας. το «γιουσουφακι» αυτος που εχει αποδεχτει την εξουσια και το τραυμα. η πλακα ειναι βεβαια οτι το αρχικο θυμα αμοιβεται απο την εξουσια κι αυτος (το βιαστη), με μια πιπα. το νεο θυμα αρχικα τιμωρειται ή εισερχεται στο παιχνιδι με μια πιπα στο πρωην θυμα που εχει ενταχθει το οποιο με εντολη του λιγναδη «εξουσια» ανταμοιβεται με τους ορους που οριζει αυτος (τι σημαινει για αυτον ανταμοιβη -για την εξουσια-, μια πιπα). και ακολουθει η συνεχεια εργο της σαρα κεην μου θυμιζει