thkΟ Ηλίας Πετρόπουλος για το “Πέντε μάγκες” δίνει την εξής ακριβώς πληροφορία:
"τεκετζίδικο τραγούδι αγνώστου, κατεγράφη στη φυλακή".
Πιθανόν, από εκεί να αντλήθηκε και η πληροφορία του αρθρογράφου.
Την ίδια ακριβώς όμως πληροφορία, ότι δηλαδή το τραγούδι είναι ανώνυμου φυλακόβιου και ότι παιζόταν προπολεμικά σε κουτούκια, μου μετέφερε ένας γέροντας Πειραιώτης που το είχε ακούσει και αυτός από παλαιότερους, με τους εξής στίχους:
Πέντε μάγκες στον Περαία πέρασαν απ’ τον τεκέ
κάποιος είπ’ απ’ την παρέα, πά’ να πιούμ’ εν’αργιλέ.
Μπήκαν μέσα να φουμάρουν, φώναξαν στον τεκετζή:
Φιάξε’ ν’αργιλέ αφράτο με Περσίας τουμπεκί.
Πέντε τάλιρα τον δίνεις, δέκα θα σου ρίξουμε
κι αν η γκλάβα μας γιομίσει, θα σε προτιμήσουμε.
Φούμαραν, μα ήτανε τζούρα, φώναξαν στον τεκετζή,
δεν κατάλαβαν μαστούρα, ήταν σκέτο τουμπεκί.
Τεκετζή είσαι μπαμπέσης, ψεύτης και φιγουρατζής
που για χάπατα μας πήρες, τέτοιους νόμιζες θα βρεις.
Κι αν μας κλείσουν τους τεκέδες, Πειραιά - Κρεμμυδαρού,
εμείς θα την κουβαλούμε στη σπηλιά την κουρελού.
Και τι νόμιζες πως έχεις τίποτα κορτάκηδες,
μήτε πιτσιρίκους έχεις, μήτε και πρεζάκηδες.
Πάνω ‘κεί στο(υ) κουνελάκι, ζούλα έχω εν’ αργιλέ,
πάμε μάγκες να τον πιούμε, να μην πάμε στον τεκέ.
Όπως θα παρατηρήσετε, σ’ αυτή την εκδοχή, δεν επαναλαμβάνεται 2 φορές το ίδιο “…και τι νόμιζες πως έχεις…”.