0.023
pepi pepi Τετ. 11 Απρ. 2012 23:42 0 views
Ο David Byrne φέρει επάξια τον τίτλο του «ανθρώπου της αναγέννησης», όσο και αν ο χαρακτηρισμός έχει τόσο ταλαιπωρηθεί τα τελευταία χρόνια.

Καμιά φορά δεν είναι εύκολο να αποδιώξεις τη σκέψη ότι έχεις να κάνεις με έναν Woody Allen του new wave, αλλά και να μη θαυμάσεις το πόσο όμορφα περνάει ο χρόνος από πάνω του. Σε μια εποχή όπου η πάροδος του χρόνου έχει μετατραπεί στο νέο ταμπού ακόμα και για τους άνδρες, ο David Byrne και ο Jim Jarmusch σφυρίζουν δικαιωματικά αδιάφορα.

Ο David Byrne έχει ένα από εκείνα τα βιογραφικά που στην Ελλάδα απορρίπτονται αυτοστιγμεί λόγω του πλούτου τους: Έχει φτιάξει καινοτόμο ποπ μουσική, έχει συνεργαστεί με τον Brian Enoέχει γράψει βιβλία για software, έχει σκηνοθετήσει ταινίες και έχει γράψει τη μουσική τους. Το σημαντικότερο για την περίπτωση του είναι ότι έχει καταλάβει και χρησιμοποιήσει την ποπ φόρμα με μια αφοπλιστική πληρότητα.

Η ομιλία του στα σημαντικά Ted εξηγεί με έναν αποσπασματικό, νευρωτικό τρόπο το πώς ο ήχος εξελίχθηκε αναφορικά με το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπαραγόταν. Το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει.
Από δω