0.025
thk thk Κυρ. 18 Μαϊος. 2008 3:43 2 views
Σημέρον εβγήκαμε εις τας ωραίας Αθήνας . Αληθεια τι χάνουν αυτοι οι επαρχιώται. Το ιστορικόν κέντρον με τα μπαράκια του Ψυρή , το τζάμπα άκουσμα απο το θερμο-τοξικό νέφος αυτό που σε κάνει να τα υπομένεις όλα με στωικότητα και υπομονή. (ξαναδιαβάζοντας το συνηδειτοποιώ οτι κάνει ρήμα)
Τσουκου τσουκου σα τις ψύρες στου Ψυρή.
Πρωτη φορα το Ψυρή το είχα ακουσει από τη γιαγια του συμμαθητη μου του παναγιώτη, γιατι μικρός είχα ακούσει ένα φίλο χουλιγκάνο του αδερφού μου (είναι να χεις τα σωστά πρότυπα) που μίλαγε πολύ αργα και μου άρεσε και έτσι το υιοθέτησα και γώ αυτο το τρόπο ομιλίας και έτσι η γιαγια του παναγιώτη μου πε όταν τον ζήτησα  , "Σιγα παιδάκι μου πως μιλάς έτσι ? Νόμιζα ότι ήσουν κάνας μάγγας απο του Ψυρή!" , με έντελώς γιαγιστικό στύλ που και τώρα που το λέω μου σκάει ό ηχος της φωνής της απο το τηλέφωνο.
Παλιά λοιπόν το Ψυρή είχε μάγγες όπως αποδεικνύει και η μαρτυρία της γιαγιάς...
Που λέτε τώρα για την έξοδο , ήταν μια έξοδος που προδιαγραφόταν αποτυχημένη γιατι δεν πήγαμε και πουθενά δηλ. με καποιο στόχο ,, απλά είπαμε πάμε έξω για να βγουμε έξω αλλά.. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ . Γιατι αυτά τα λάθη δε τα κάνεις στην Αθήνα, και ειδικά στο Διαβόητο και τρεντυ Ψυρή.
Δηλαδή το  καταλάβατε το όλο σκηνικό?
Η Αθήνα (και ο Πειραιας στον οποίο θα επανέλθω λεϊτερ) είναι πολύ ευρύχωρες πολεις - γεμάτες ελεύθερους χώρους και πάρκα - τα σπιτια των κατοίκων έχουν κήπους στους οποίους καλλιεργούν ντομάτες και πατάτες και επειδή τα σπίτια αυτά λόγω των μεγάλων κήπων απέχουν πολύ μεταξύ τους οι Αθηναίοι φρικάρουν, και γι αυτο για να ξεχαρμανιάσουν κατεβαινουν για  βόλτα στου Ψυρή.
Εντάξει για να μη μας παρεξηγησετε κιόλας , και μας πετατε  ντομάτες , εκει πήγαμε για την έκθεση βιβλιου να πάρουμε κανα κόμικ .
Mπαίνεις με το αμάξι στου Ψυρή και νοίωθεις σα τη ψύρα . Ελπίζεις να σε τράβήξει κανα μαγικο χτένι μακρυά απο αυτό το μπούγιο.

Τελοσπαντων ας μη ξενερώνουμε άλλο, η απόφαση ελήφθη αμέσως, αμεση εκκένωση του χωρου - υποχωρηση - άτακτη φυγή - και , γυρνάμε προς τα πίσω Πειραιά.
Λέμε πάμε σε αυτο το μαγαζί που είναι πίσω απο το λιμάνι - εκει που έχει τα λάϊκο - είχαμε πάει παλιά αλλα δε θυμάμαι το ονομα του , αλλά είχα ακουσει ότι το χαν κλείσει οι μπάτσοι . Καλα και ανοικτό που ήταν, ήταν σαν να μην είχε ιδιοκτήτη, και γι' αυτο οπως καταλαβαίνετε μας άρεσε. Πήγαμε, αλλά.. κλειστό.
Ε μετά λέμε πάμε πίσω , απο Φρεαττύδα Χατζηκυριάκειο.
Λέω λοιπον, στο δρόμο προς τα πίσω, εδώ είχε κατι πευκάκια και κάτι παγκάκια - κατσε να περπατήσουμε λίγο γιατι ολα αυτά μεχρι στιγμής που σας διηγούμαι , είμαστε μεσα σε ένα αμάξι.
Καβαλάμε πεζοδρόμιο , ( στη περιοχή  σε λίγο θα αρχίσουν να αποκλείουνε δρόμους για να παρκάρουνε - μιλάμε είναι η πιο ΤΣΙΤΑ περιοχη που έχω δει - ΠΙΜΠΑ - δε χωράει ούτε όρθιος) αφήνουμε το τουτού,  και πάμε.
Κατεβαίνουμε αλλά τα πευκάκια και τα παγκάκια είναι συρματοπλεγμένα - Γιατί άραγε? Τελοσπάντων  - καβαλάμε σύρματα γιατί είμαστε κομμάντα, και μπαίνουμε μέσα.
Εικόνα εγκατάληψης, αδεσποτοι σκύλοι (και ντόπερμαν) , χόρταριασμένα τα πάντα κ.λ.π.
Συνεχιζουμε λίγο και βλέπουμε ένα (άλλο) ζευγαράκι , οπότε ρωτάω: παιδια ξέρετε γιατί το έχουν κλείσει ? - "επεσε  μιά και σκοτώθηκε μεθυσμένη και γι' αυτο μάλλον το έχουν κλείσει" ..
Βγαίνοντας πάλι απο το σύρμα είδαμε κατι ταμπέλες "Κινδυνος κατολισθήσεων".
Βεβαια δεν είχαν κλείσει τη μεριά πού ήταν προς τη θάλασσα , το εξωτερικό κομμάτι , αλλά όλο το χώρο.
Δε γαμιέται.
Απάθεια και καμία ελπίδα κυριαρχουν κες και κοι .
Και κανας καλος χώρος να υπάρξει, ή θα τον κλείσουν οι μπάτσοι ή θα έρθει ένας βαριεστημένος πρωην μπασκετμπολίστας να βαλει ταμπέλες κινδυνος κατολισθήσεων . Βέβαια εγω να σας πώ πιο πολύ φοβήθηκα τον αδέσποτο ντοπερμαν παρα μη χαθεί το έδαφος κάτω απο τα πόδια μου (αν και βέβαια όλοι εμεις το μονο που φοβόμαστε είναι μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι).
Και απο την άλλη έχεις πιτσιρίκια με ξασμένο μαλλί και χαρακτήρα facebook (κυκλοφορει και περιοδικό).
Αλλο σκηνικό αυτό με το EMO. Για να θυμηθώ και τα παλιά , πρώτη φορα ακουσα για EMO πολύ πριν απο σας και  γι αυτο respect. Δηλαδή κατά το 99-2000 όταν μου χε γράψει μια κασσετα ο Αλέξης (ο Τσίπρας) με hardcore που ακούγαμε (και παίζαμε) τότε,  και είχε και 4-5  κομματακια πολύ ωραία απο ένα γκρούπ και ο Αλέξης μού πε ότι το  είδος το συγκεκριμένο που παίζανε λεγόταν EMO - HARDCORE. Που να φανταστείς τότε ότι λίγα χρόνια μετά θα το ξεθάβανε και θα το κάνανε μόδα (ή μήπως το ΕΜΟ είναι αυθεντικο και αυθόρμητο νεανικό κίνημα ? ) .

Με το ξασμένο μαλλί δεν έχω τίποτα αλλά εχω όταν το ακολουθουν κατα χιλιάδες όλοι - Δηλαδή και με τα ραστα ή τα μοικάνια δεν έχω τίποτα (και πως θα μπορούσα άλλωστε), αλλά τι θα λέγατε για το μοϊκάνι αν πηγαίνατε αύριο στη δουλειά σας και ήταν όλοι μοϊκανοι?
Τελοσπαντων .
Συντηρητικά , τοξίνες, ζιζανιοκτόνα , φυτοφάρμακα κάθε λογής χημείες , έχουν απλωθεί παντου κυρίες και κύριοι . Οι θυληκές ορμόνες κυριαρχούν , και ο δρόμος ανοίγει για την έλευση των ρομποτ. Ηδη σήμερα αφήσαν αθλητη με τεχνητά μέλη να διαγωνισθει στους Ολυμπιακους.
Απο την άλλη, η  ξενέρα πλησιάζει απειλητική.
Εχουμε γεμίσει σκληροπυρηνικούς Αθηναίους που πιστεύουν ότι η επανάσταση βρίσκεται στο τρίγωνο Τοσιτσα , λαλακιόπουλα και various ξενερήδηδες πού τη βλέπουν καλλιτέχνικα και εναλαΧΤΙΚΑ..
 Η Ανθρωπότητα οδεύει προς το τέλος και εμείς είμαστε σε βαριά ΛΗΘΗ (και όχι μαστούρα) απο το ΘΕΡΜΟΤΟΞΙΚΟ ΝΕΦΟΣ που όλοι αποσιωπούν γιατι έχουν εθιστεί σε ουσίες που ούτε η χημεία δεν έχει ανακαλύψει ακόμα.
Απαιτείται η συστράτευση όλων των αυθεντικών δυνάμεων.
Ευχαριστώ.